W koncepcji ZPRK, podobnie jak w GPK i RCA rozróżnia się dwa typy elementów kosztowych ewidencjonowanych w centrach kosztów [Perkins i Stovall 2011, s. 47; Kilger 1993, s. 566 i 570; Balakrishnan, Labro i Sivaramakrishnan 2012, s. 13; Keys i van der Merwe 2001b, s. 33; Schildbach 1997, s. 267; Krumwiede 2005, s. 28; Keys i van der Merwe 1999, s. 3]:
- bezpośrednie elementy kosztowe to koszty, które pierwotnie zebrane są w danym centrum kosztu zasobu; koszty te odnoszone w sposób bezpośredni, np. w rezultacie księgowania kosztów rodzajowych w poszczególnych centrach kosztów zasobów;
- pośrednie elementy kosztowe to koszty, jakie zostały doliczone do danego centrum kosztu zasobu w rezultacie konsumpcji określonych wielkości zasobów z innych wspierających centrów kosztów; koszty te są rezultatem rozliczania kosztów zasobów wspierających.
Takie podejście do ewidencjonowania elementów kosztowych w centrach kosztów zasobów dostarcza informacji o kosztach całkowitych zasobów interpretowanych jako w pełni wyposażone i gotowe do wykorzystania lub zużycia.