Podobnie jak w rachunkach GPK i RCA w ZPRK wyodrębniane są dwa główne typy zasobów: zasoby podstawowe i zasoby wspierające.
Pierwszym typem są zasoby podstawowe, które zużywane są w działaniach realizowanych na rzecz produktów, usług i klientów lub są bezpośrednio rozliczane (przypisywane) do obiektów kosztowych. Drugi rodzaj to zasoby wspierające, których koszty rozliczane są na inne zasoby [Kilger 1993, s. 316 i s. 330; Keys i van der Merwe 2001b, s. 33; Schildbach 1997, s. 267; Krumwiede 2005, s. 28; Keys i van der Merwe 1999, s. 3].
Podział ten jest efektem odmiennego ujmowania kosztów tych zasobów w strukturze rozliczania kosztów. Zarówno w GPK, jak i RCA podczas alokowania kosztów zasobów wspierających do zasobów podstawowych zachowany jest podział kosztów na stałe i zmienne (proporcjonalne[1]) [Benjamin i Simon 2003, s.22; Krumwiede i Suessmair 2007a, s. 6; Schildbach 1997, s. 267; Keys i van der Merwe 1999, s. 3].
Założenie rozróżniania zasobów podstawowych od wspierających stosowane jest również w zasobowo-procesowym rachunku kosztów, jednakże wprowadzony jest uszczegóławiający podział zasobów wspierających na dwa podtypy. Podział ten wynika z faktu odmiennego podejścia do rozliczania kosztów tych zasobów w rachunku kosztów.
Zasoby podstawowe
Zasoby podstawowe to zasoby, które są zużywane bezpośrednio na rzecz finalnych i pośrednich obiektów kosztowych (produktów, usług, klientów, grup produktowych, segmentów klientów) lub biorą udział w działaniach podstawowych (produkcyjnych, usługowych, sprzedażowych) i zarządczych realizowanych na rzecz finalnych (produktów, usług, klientów) i pośrednich obiektów kosztowych (grup produktowych, segmentów klientów, projektów badawczych i rozwojowych itp.). Zasoby podstawowe ujmowane są najczęściej w kosztach komórek operacyjnych: produkcyjnych, sprzedażowych, logistycznych. Przykładami zasobów podstawowych są:
- maszyny produkcyjne,
- pracownicy bezpośrednio produkcyjni – monterzy,
- pracownicy pośrednio produkcyjni – automatycy,
- urządzenia pakujące,
- wózki widłowe,
- folia do owijania palet wysyłkowych,
- pracownicy magazynowi,
- bonusy wypłacane klientom,
- samochody ciężarowe,
- przedstawiciele handlowi,
- usługi pośrednictwa sprzedaży,
- materiały marketingowe dla klientów.
Zasoby wspierające
Zasoby wspierające, w których wyodrębnia się dwa podtypy, określone są następująco:
- zasoby współdzielone,
- zasoby realizujące usługi wewnętrzne.
Zasoby współdzielone
Zasoby współdzielone to zasoby zużywane lub wykorzystywane przez inne zasoby w sposób bezpośredni. Koszty tych zasobów rozliczne są na zasoby podstawowe lub inne zasoby wspierające. Przykładami zasobów współdzielonych są:
- budynki produkcyjne,
- budynki biurowe,
- systemy informatyczne,
- stanowiska komputerowe biurowe,
- meble biurowe,
- media.
Zasoby realizujące usługi wewnętrzne
Zasoby realizujące usługi wewnętrzne to zasoby zużywane lub wykorzystywane przez inne zasoby w sposób pośredni (za pośrednictwem działań wspierających – usług wewnętrznych). Zasoby te biorą udział w procesach wspierających, których kosztami obciążane są zasoby podstawowe i inne zasoby wspierające. Przykładami zasobów realizujących usługi wewnętrzne są:
- pracownicy utrzymania ruchu,
- pracownicy kadry i płace,
- pracownicy rekrutacji,
- trenerzy wewnętrzni,
- pracownicy informatyki,
- pracownicy zaopatrzenia,
- kotłownie.
[1] W GPK i RCA używany jest termin proporcjonalne, aby podkreślić liniowy związek pomiędzy kosztem a wielkością zużywanego zasobu. Ze względu na powszechność stosowania w Polsce terminu koszt zmienny, to w zasobowo-procesowym rachunku kosztów przyjęto termin „zmienny”.